Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.
керегеқап — зат. этногр. Көшкенде көлікке артқан керегенің басына кигізіліп қойылатын қап. Қазақтар киізден бұдан басқа да көптеген: аяққап, к е р е г е қ а п, уыққап, атжабу т.б. нәрселер жасаған (Ә. Тәжімұратов, Шебер., 30). Көшіпқонғанда керегенің екі… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
шақа — 1 (Маң., Маңғ.; Түрікм.: Таш., Көнеүр., Тахта, Тедж., Байр.) ағаштың, мақтаның (қозаның) бұтағы. Кешегі желден дарақтардың ш а қ а с ы сынып, жол үстінде шашылып жатыр (Түрікм., Таш.). Жусанның ш а қ а с ы н а мылтығын іліп қойып, көлеңкесіне дем … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
тел жетім бота — Қ орда., Қарм.) енесі өлген не енесі емізбей су алып кеткендіктен өзге боталы немесе ботасы өлген түйеге телінген бота. Т е л ж е т і м б о т а сары інгенге өз ботасындай бауыр басып кетті. Қазір тіпті бірін бірі іздеп боздайтын болды (Ә. Жақ.,… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
